przyrząd do pomiaru ciśnienia atmosferycznego. W zależności od zasady działania, barometry dzielą się na cieczowe i sprężynowe.

element automatyki przemysłowej reagujący na zbliżanie do jego powierzchni aktywnej (pola czujnika) metalu. Indukcyjny czujnik zbliżeniowy działa na zasadzie zmiany swojego pola elektromagnetycznego wskutek przemieszczania przewodnika metalicznego. W przewodniku indukowane są prądy wirowe, które pobierają energię z pola, zmniejszając w ten sposób wysokość amplitudy drgań.

Zasada działania polega na wysyłaniu wiązki promieni świetlnych przez nadajnik oraz na odbieraniu jej przez odbiornik. Czujnik ten reaguje na obiekty przecinające wiązkę światła pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem lub na wiązkę odbitą od obiektu. Stosowane są te czujniki do określania poziomu cieczy i materiałów sypkich, kontroli położenia ruchomych części maszyn oraz do identyfikacji obiektów znajdujących się w zasięgu działania czujników, np. przesuwające się taśmy transportowe. Czujniki te mogą zliczać przesuwające się przedmioty, albo liczyć ilość obrotów jakiegoś elementu. Czujniki optyczne charakteryzują się dużymi strefami wykrywania obiektów. Natomiast wadą tego czujnika jest to, że nie może pracować w miejscach zanieczyszczonych.

element automatyki przemysłowej reagujący na zbliżanie do jego powierzchni aktywnej (pola czujnika) dowolnego materiału. Pojemnościowe czujniki zbliżeniowe z zasady działania i zalet odpowiadają czujnikom indukcyjnym. Różnica polega na tym że rozpoznają również materiały niemetalowe. Służą głównie do kontroli poziomu cieczy w zbiornikach, wykrywania materiałów ziarnistych i proszkowych, elementów z tworzyw sztucznych, szkła, drewna i metalu.

jest rezystancyjnym czujnikiem temperatury zbudowanym z półprzewodnika.

Zasada działania polega na wykorzystanie zmiany rezystancyjności metali i półprzewodników przy zmianach temperatury.

Przewody z dwóch różnych metali zespawane na jednym końcu tworzą termoelement. Jeżeli spoina ma inną temperaturę niż wolne końce w termoelemencie powstaje siła termoelektryczna proporcjonalna do różnicy temperatur.

umożliwiają wykrywanie obiektów i precyzyjny pomiar odległości. Przelicza prędkość dźwięku (impuls ultradźwiękowy) na odległość nie biorąc pod uwagę temperatury otoczenia oraz rodzaju powierzchni. Ponadto, czujniki doskonale penetrują obszar nawet w niekorzystnych warunkach środowiska, takich jak: mgła, para wodna, aerozol i duże zapylenie. Znajdują one zastosowanie przede wszystkim przy wykrywaniu obiektów transparentnych, folii, płynów, materiałów sypkich.

przyrząd służący do wyznaczania wilgotności powietrza. Najczęściej wykorzystuje się higrometr włosowy, w którym odczytuje się zmiany długości włosa wywołane zmianami wilgotności.
Istnieją ponadto: higrometr absorpcyjny (pomiar wilgotności polega na zważeniu pochłoniętej w materiale higroskopijnym wody), higrometr kondensacyjny (pomiar polega na wyznaczeniu punktu rosy), higrometr elektrolityczny (mierzy zmiany przewodności wywołane wilgotnością).

jest to całkujący przyrząd pomiarowy przeznaczony do pomiaru ilości przepływającej energii cieplnej. Jego wskazanie jest podstawą do rozliczania się między dostawcą a odbiorcą tej energii. Na licznik ciepła jako złożony system pomiarowy składają sie następujące moduły:
- licznik pomiaru objętości przepływającego czynnika grzewczego
- czujniki pomiaru temperatury zasilania i powrotu czynnika grzewczego
- cyfrowy lub analogowy przeliczający mierzone wartości na ilość przepływającego ciepła.

jest to całkujący przyrząd pomiarowy przeznaczony do pomiaru ilości przepływającej energii elektrycznej. Jego wskazanie jest podstawą do rozliczania się między dostawcą a odbiorcą energii. Jednostką miary energii elektrycznej czynnej w układzie SI jest dżul równy 1wat* 1sekunda (watosekunda), natomiast powszechnie używaną jednostką miary tej energii jest kilowatogodzina - kWh albo megawatogodzina - MWh.

Służy do pomiaru przepływu ilości medium w danym okresie czasu. Całkuje w czasie sygnał z przepływomierza.

Manometr (ciśnieniomierz) jest miernikiem służącym do pomiaru ciśnienia cieczy i gazów.

przyrząd pozwalający określić wartość mierzonej wielkości (np. napięcia elektrycznego, ciśnienia, wilgotności), zazwyczaj przy pomocy podziałki ze wskazówką lub wyświetlacza cyfrowego.

urządzenie pozwalające na jednoczesny odczyt temperatury, ciśnienia i wilgotności.

często określane mianem przekaźników programowalnych. Segment najmniejszych sterowników przemysłowych. Standartowo posiadają do kilkunastu wejść/ wyjść cyfrowych oraz do kliku wejść analogowych oraz niewielkie możliwości rozbudowy.

Przyrząd pomiarowy służący do bezdotykowego pomiaru temperatury

urządzenie elektromagnetyczne, elektroniczne lub cyfrowe służące do przełączania określonych styków w obwodzie automatyki.

Przyrząd pomiarowy służący do pomiaru objętości lub masy substancji (cieczy lub gazu) poruszającej się przez daną powierzchnię prostopadłą do kierunku przepływu. Przepływomierze składają się z czujnika przepływu oraz przetwornika zamieniającego sygnał z czujnika na standardowy sygnał analogowy.
Przepływomierze mierzą wartość chwilową przepływu. Aby mierzyć wartość przepływu w większych jednostkach czasu należy zastosować dodatkowo licznik przepływu całkujący wartość chwilową przepływu.
W konstrukcjach przyrządów pomiarowych do pomiaru przepływu można wyróżnić trzy główne grupy przepływomierzy:
- mechaniczne
- falowe
- elektromagnetyczne

w przepływomierzach elektromagnetycznych wykorzystywane jest zjawisko indukcji elektromagnetycznej Faradaya. Zgodnie z tym prawem, w przewodniku poruszającym się w polu magnetycznym indukowana jest siła elektromotoryczna zależna od natężenia pola magnetycznego i prędkości ruchu przewodnika. W pomiarach przepływu metodą elektromagnetyczną rolę przewodnika pełni przepływająca ciecz.

Pomiar termiczny polega na monitorowaniu efektu schładzania podgrzewanego czujnika przez opływający go medium.W przepływomierzu termicznym, mierzony produkt opływa dwa czujniki. Jeden z nich wykorzystywany jest jako czujnik monitorujący temperaturę medium. Drugi czujnik stanowi element podgrzewany, który poprzez zmianę płynącego przez niego prądu, utrzymywany jest w temperaturze zapewniającej stałą różnicę temperatur między nim samym a czujnikiem niepodgrzewanym. Im większa jest prędkość przepływu, tym intensywniejszy proces chłodzenia oraz natężenie prądu potrzebne do utrzymania stałej różnicy temperatur. Prędkość przepływu jest funkcją natężenia prądu grzejącego czujnik.

jest przyrządem pomiarowym, w skład którego wchodzą:
- zwężka pomiarowa zainstalowana w prostym odcinku rurociągu,
- przewody impulsowe wraz z armaturą,
- przetwornik różnicy ciśnień

Zwężka powoduje powstanie różnicy ciśnień statycznych. Strumień masy można wyznaczyć przez pomiar ciśnienia różnicowego.

Zasada działania przepływomierza ultradźwiękowego bazuje na pomiarze różnicy czasów przejścia fali ultradźwiękowej wywołanych efektem Dopplera.
Fala emitowana jest naprzemiennie pomiędzy dwoma czujnikami pomiarowymi zamontowanymi na rurociągu. W przypadku braku przepływu czasy przejścia fali w obu kierunkach są jednakowe. Gdy fala rozchodzi się przeciwnie do kierunku płynącej cieczy, prędkość propagacji jest mniejsza niż w kierunku zgodnym z ruchem cieczy.

Podstawą działanie przepływomierza Vortex jest teoria ścieżki wirowej Karmana, opisująca zjawisko powstawania wirów za ciałem nieopływowym. Przegroda, umieszczona w strudze przepływającego płynu, generuje zawirowania, które naprzemiennie odrywają się od jej boków i unoszą wraz ze strumieniem. Częstotliwość odrywania wirów jest wprost proporcjonalna do średniej prędkości przepływu, a więc do strumienia objętości. Podczas odrywania wirów, po dwóch stronach przegrody, powstają naprzemienne chwilowe pola niskiego ciśnienia. Umieszczony za przegrodą czujnik wykrywa je, zlicza i przetwarza na sygnał liniowy.

zasada działania przepływomierzy opiera się na pomiarze odkształcenia rury z płynącym medium wywołanego przez siłę Coriolisa. Wartość siły i powodowanego przez nią odkształcenia jest proporcjonalna do prędkości ruchu i gęstości medium. Tym samym odkształcenie rury z medium jest proporcjonalne do przepływającego przez nią strumienia masy medium. Dla celów pomiaru rura z medium wprawiana jest w swobodne drgania sinusoidalne, których częstość wynika z częstości drgań własnych układu masowosprężystego przepływomierza, tj. rury wypełnionej medium. W praktyce częstość drgań rury przepływomierza wynosi od kilkudziesięciu do kilku tysięcy herców, zależnie od modelu i gęstości medium, a ich amplituda nie przekracza zwykle dziesiątych milimetra. W czasie przepływu medium siła Coriolisa działając na drgającą rurę tak jak na rys.1b powoduje jej. Odkształcenie rury jest mierzone jako przesunięcie fazowe drgań przez nieruchome względem drgającej rury cewki elektromagnetyczne, rejestrujące zmiany pola magnetycznego od magnesów naklejonych na rurę przepływomierza. Przesunięcie fazowe sygnałów cewek jest proporcjonalne do odkształcenia rury powodowanego przez strumień masy medium. Masa przepływającego medium jest wyliczana w wyniku całkowania strumienia w czasie. Zmiana kierunku przepływu powoduje zmianę kierunku odkształcenia rury, co pozwala określić kierunek przepływu medium.